غروبِ اسرائیل نزدیک است.
شیشه ها شکسته اند، دیوارها ریخته اند، روی زمین پر از خون است. صدای ناله ها بلند است. اما مقاومت همچنان باقی ست... . بچه ای همه ی خانواده اش را پرپر شده دیده، اما از آن سرباز صهیونیستی که خانواده اش در پناهگاه می خوابند، نمی ترسد. دندانی که از درون تو خالی ست، فقط ظاهر فریبنده ای دارد، واِلا با یک ضربه کوچک از هم می پاشد. (مثل اسرائیل)
خانه ی ساکنین غزه ویران می شود، اما دلشان آبادتر. دلشان قرصتر می شود به پیروزی. شیطان خیلی ضعیف است؛ شکست دادنش عزمی راسخ می خواهد و وفاداری به عهدی که با خدا میبندی.
فلسطین به پیکر اسلام باز میگردد. باطل، عاقبتی جز فنا ندارد.
آسمان غزه با بمبهای اسرائیل غبار آلود می شود، اما هرگز این غبار نمی تواند از جنسِ غبارِ فتنه باشد. گواه این حرف، تأئید ایالات متحده بر این بمبهاست. چه می کنند این دلارهای کثیفِ سرمایه دارانِ صهیونیست که رئیس جمهور یک کشور با همه ی اِهِن و تلپش، بایستی برای اینکه از صحنه روزگار محوش نکنند در جلوی دوربین ها ظاهر شود و بگوید: حق با اسرائیل است.
زنده باد شهید اداواردو آنیلی.
اسرائیل 1 بمب در غزه می اندازد، 10 بمب بر سر خودش! هر روز در جهان تعداد کسانی که از اسرائیل متنفر می شوند بیشتر می شود و این یعنی: غروب اسرائیل نزدیک است و رؤیای اسرائیل پهناور، افسانه ای بیش برای این شیطان صفتان نخواهد بود.
از مرگ ندا آقاسطان تا کودکان مظلوم غزه
این روزها،
نمازهای یومیه مردم غزه پنجگانه نیست؛
ششگانه است…
صبح، ظهر، عصر، مغرب، عشاء، میت.